Προβολές ταινιών ντοκιμαντέρ του 7ου Διεθνούς Φεστιβάλ AegeanDocs στην αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο
Με την υποστήριξη του πολιτιστικού συλλόγου «Αντίλαλοι» το 7ο Διεθνές Φεστιβάλ AegeanDocs ταξιδεύει στην Ικαρία με ελεύθερη είσοδο για το κοινό. Για έξι ημέρες (1-6 Οκτωβρίου) σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο, καλλιτέχνες, ( Ελλάδα, αλλά και Κίεβο, Τελ Αβίβ, Ουάσιγκτον, Βαρκελώνη, Βερολίνο, την Τουρκία, την Ιταλία, την Τεχεράνη) παρουσιάζουν τις ταινίες τους (100 ταινίες) στο κοινό του Αιγαίου. Στο φεστιβάλ προβάλλονται ταινίες με πολιτικά, ιστορικά και κοινωνικά θέματα.
Πρόγραμμα προβολών (καθημερινά από τις 20:00)
Τρίτη 1/10/2019 (Συνολικός χρόνος προβολής 3:06 min)
v Peter Plan (74’), Jean Castejón Gilabert, Spain
v Γιώργος Χριστιανάκης- Μια διακριτική μουσική παρουσία (86′), Τ. Γεωργιάδου, Ελλάδα
v OUD (26’), Mourad Haimer, Algeria
Τετάρτη 2/10/2019 (Συνολικός χρόνος προβολής 2:57min)
v Ένα δέντρο θυμάται (86’), Κώστας Φολλάς, Ελλάδα
v The Case of Johanna Langefeld (91’), Wladek Jurkow & Gerburg Rohde-Dahl, Poland/Germany
Πέμπτη 3/10/2019 (Συνολικός χρόνος προβολής 2:34 min)
v Last Street (61’), Amanda Sans Pantling, Spain/Jamaica
v No Promised Land (52’), Raphael Bondy, Switzerland
v The Traditional Brazilian Family KATU (25’), Rodrigo Sena, Brazil
v 13 Seconds (10’), Milad Tangshir, Iran
v Don’t let them kill the olive trees (6’), Nejla Osseiran, Turkey
Παρασκευή 4/10/2019 (Συνολικός χρόνος προβολής 3:13min)
v Children of the Same Home (58’), Hasan Ozgen & Kurtulus Ozgen, Turkey
v Η επιστροφή (18’), Νίκος Μεγγρέλης, Ελλάδα
v Θύσσανος (44′), Ματθαίος Καπετανάκης, Ελλάδα
v Sleeping While Awake (73’), Mohammad Ebrahim Ghaffarian, Iran
Σάββατο 5/10/2019 (Συνολικός χρόνος προβολής 2:55min)
v The books of Curses (65’), Yuri Goroulev, Israel
v Advocate (110’), Rachel Leah Jones, Ισραήλ / Καναδάς / Ελβετία
Κυριακή 6/10/2019 (Συνολικός χρόνος προβολής 2:48min)
v Αναζητώντας τον Ορφέα (49′), Τζέλη Χατζηδημητρίου, Ελλάδα
v Greek Rock Revolution (96’), Miguel Angel Cano Santizo, Spain/Greece
v Tο βάλσαμο (23′), Έφη Σιαλεβρή, Ελλάδα
Περισσότερες πληροφορίες, περιλήψεις/ trailer ταινιών και προγράμματα προβολών μπορείτε να τις δείτε στο site: www.aegeandocs.gr
1η μέρα
1) Peter Plan (74’), Jean Castejón Gilabert, Spain
Ο Peter μένει εδώ και πολλά χρόνια σε ένα απομονωμένο ορεινό χωριό τα Πυρηναία της Αραγονίας. Είναι τυφλός, έχει απαρνηθεί τα όποια πλεονεκτήματα προσφέρει μία πόλη σε κάποιον που δεν βλέπει και επιβιώνει χάρη στην τέχνη του, την ροκ μουσική. Πρόσφατα πέτυχε να ηχογραφήσει το τελευταίο του άλμπουμ και παρά τη χαρά που δοκίμασε νοιώθει την ατμόσφαιρα αυτού του μικρού χωριού να τον πιέζει και να τον επηρεάζει. Οι αναμνήσεις στοιχειώνουν μέσα του και νοιώθει ότι κάτι θα αναδυθεί από την κοιλάδα που απλώνεται μπροστά στο χωριό καθώς ο χρόνος τρέχει μέρα με την μέρα, μήνα με το μήνα και η μια εποχή διαδέχεται την άλλη. Όμως για κείνον ο χρόνος κυλάει αντίστροφα, προς τα πίσω, στις αναμνήσεις του.
2) Γιώργος Χριστιανάκης. Μια διακριτική μουσική παρουσία (86′) Τ. Γεωργιάδου.
Στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η εφηβική ανία κι ένα αθώο ψέμα ήταν η αφορμή για τις μουσικές αναζητήσεις του Γιώργου Χριστιανάκη. Από τότε, δημιουργεί ασταμάτητα, παίρνοντας ερεθίσματα από ανθρώπους, κείμενα, εικόνες και διαδρομές, «συνομιλώντας» παράλληλα με το έργο του Arthur Rimbaud «Μια Εποχή στην Κόλαση». Το ντοκιμαντέρ της Τζίνας Γεωργιάδου ακολουθεί τα βήματά του από τα παιδικά του χρόνια ως σήμερα από τη Θεσσαλονίκη ως την αγαπημένη του Κρήτη. Παράλληλα, μέσα από το έργο και τη ζωή του μουσικού, ο θεατής ταξιδεύει σε ένα μέρος της καλλιτεχνικής παραγωγής των τελευταίων 35 χρόνων στη Θεσσαλονίκη.
3) OUD (26’), Mourad Haimer, Algeria
Για τον πρωταγωνιστή της ταινίας που διαδραματίζεται στη Νότια Αλγερία, η μουσική είναι η ομορφιά της ζωής. Καθώς δεν υπάρχει τέχνη, αν ο καλλιτέχνης δεν την μοιράζεται και δεν επικοινωνεί με ανθρώπους, ο πρωταγωνιστής αποφασίζει να μοιραστεί με τον κόσμο τη δικιά μου μουσική διαδρομή.
2η μέρα
1) Ένα δέντρο θυμάται (86’), Κώστας Φολλάς, Ελλάδα
Η ταινία καταγράφει την ιστορία του Λίντιτσε, το οποίο οι Nαζί ισοπέδωσαν και εξαφάνισαν –κυριολεκτικά– στο πλαίσιο των αντιποίνων για τη δολοφονία του επικεφαλής του Προτεκτοράτου Βοημίας και Μοραβίας, Ράινχαρντ Χάιντριχ, στην Πράγα το 1942. Ωστόσο, το μικρό τσεχικό χωριό, που πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος, όχι μόνο δεν σβήστηκε από τον χάρτη, όπως επιθυμούσε ο Αδόλφος Χίτλερ αλλά αντίθετα αποτελεί, πλέον, παγκόσμιο σύμβολο στον αγώνα κατά του φασισμού.
2) The Case of Johanna Langefeld (91’), Wladek Jurkow & Gerburg Rohde-Dahl, Poland/Germany
Πως γίνεται μια γυναίκα, αξιωματούχος των SS και επικεφαλής της φρουράς του Άουσβιτς να δραπετεύει από τις φυλακές της Κρακοβίας που οδηγήθηκε από τους Συμμάχους με την βοήθεια πρώην κρατουμένων της; Αυτή είναι η άγνωστη ιστορία της Johanna Langefeld σε μια ταινία έρευνας Πολωνογερμανικής συμπαραγωγής.
3η μέρα
1) Last Street (61’), Amanda Sans Pantling, Spain/Jamaica
Μια ταινία για την τυφλή νεανική βία στην Τζαμάικα και τον κύκλο του αίματος στον οποίο κυριαρχούν έμποροι ναρκωτικών και όπλων με πρωταγωνιστές αλλά και θύματα νέους, οργανωμένους σε συμμορίες. Η σύλληψη και η έκδοση στις Ηνωμένες Πολιτείες του ναρκέμπορου Dudu είναι ένα ορόσημο στην ιστορία της βίας. Μεταμεληθέντες πρώην συνεργάτες του γκάνγκστερ έχουν γίνει τώρα οι «κυανόκρανοι» ανάμεσα στις αντιμαχόμενες συμμορίες νέων. Θα τα καταφέρουν;
2) No Promised Land (52’), Raphael Bondy, Switzerland
Για 4 νέους Εβραίους, το Ισραήλ δεν αποδείχθηκε «η Γη της Απαγγελίας». Είναι Αιθιοπικής καταγωγής και αυτό δεν τους το συγχώρεσε η κοινωνία του Ισραήλ. Ο ένας είναι δάσκαλος, ο άλλος σχεδιαστής μόδας, ο τρίτος κοινωνικός ακτιβιστής και ο τέταρτος κωμικός. Πήγαν στο στρατό, μιλούν άπταιστα την γλώσσα αλλά δεν κατάφεραν να βρουν στην ισραηλινή κοινωνία το αίσθημα του ανήκειν. Θα αναζητήσουν τη κοινωνική τους ταυτότητα μέσα από την συμμετοχή στο κίνημα εναντίον της αστυνομικής βίας για μια ζωή χωρίς διακρίσεις.
3) The Traditional Brazilian Family KATU (25’), Rodrigo Sena, Brazil
Στη Βραζιλία, από την αρχή της αποικιοκρατίας από τους Πορτογάλους, τον 18ο αιώνα, στην περιοχή Rio Grante Donorte, η πλειοψηφία του πληθυσμού ήταν Ινδιάνοι, εγκατεστημένοι σε 100 μεγάλα χωριά. Στη σύγχρονη εποχή αυτή η περιοχή έχει το χαμηλότερο ποσοστό Ινδιάνων στη χώρα. Μαζικές εκτοπίσεις και πογκρόμ έφεραν αυτό το αποτέλεσμα. Σήμερα, όσοι έχουν απομείνει, αγωνίζονται για να αναγνωρίσει η Βραζιλιανική Πολιτεία τις ρίζες της ινδιάνικης καταγωγής τους και τη δικιά τους ταυτότητα.
4) 13 Seconds (10’), Milad Tangshir, Iran
13 δευτερόλεπτα ήταν αρκετά για τον εγκέλαδο που χτύπησε το Ιράν το 2017 για να σωριαστούν ερείπια και να χαθούν τα πάντα. Η ταινία είναι μια ιμπρεσιονιστική ματιά σε ότι ακολούθησε.
5) Don’t let them kill the olive trees (6’), Nejla Osseiran, Turkey
Στον ελαιώνα ενός χωριού της Τουρκία, του Gulpinar,εντοπίσθηκε μία πηγή γεωθερμικής ενέργειας. Οι εργασίες της γεώτρησης θα σήμαιναν το τέλος του ελαιώνα. Οι γεωργοί κατέφυγαν στα δικαστήρια, η εταιρεία εξόρυξης επιτάχυνε τις διαδικασίες και ο κόσμος προχώρησε σε μια κατάληψη του χώρου για να σώσει τις ελιές του. Η ταινία εξιστορεί το χρονικό αυτής της κατάληψης και τα αποτελέσματα της.
4η μέρα
1) Children of the Same Home (58’), Hasan Ozgen & Kurtulus Ozgen, Turkey
Η ταινία «Παιδιά από το ίδιο σπίτι» καταγράφει τα βαθιά τραύματα όσων έζησαν ως σιωπηλοί μάρτυρες την περιπέτεια την Μικρασιατικής καταστροφής και της ανταλλαγής των πληθυσμών. Όταν εγκαταλείπεις βίαια ένα σπίτι δεν αφήνεις μόνο έναν τόπο αλλά μια κουλτούρα που την νοιώθεις από την γλώσσα που σε ενώνει με τους γείτονες. Τουλάχιστον δυο γενιές ανθρώπων έζησαν αυτή την περιπέτεια και η ταινία μας δείχνει την άλλη πλευρά της ιστορίας που συνεχίζεται ακόμα και τώρα στην ανατολική πλευρά του Αιγαίου.
2) Η επιστροφή (18’), Νίκος Μεγγρέλης, Ελλάδα
Δύο γιατροί εθελοντές των Γιατρών του Κόσμου μετά από τρισήμισυ χρόνια επιστρέφουν στην Ειδομένη, εκεί που πέρασαν μήνες ολόκληρους προσφέροντας ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους πρόσφυγες που αναζητούσαν το όνειρο της Ευρώπης. Με την απόσταση του χρόνου, οι δύο Γιατροί ξετυλίγουν τις αναμνήσεις τους και περιγράφουν πως επηρέασε τη μετέπειτα ζωή τους. Ένας ύμνος χωρίς τυμπανοκρουσίες στην ανθρωπιά ,στην αλληλεγγύη ,στην ανιδιοτελή προσφορά στο συνάνθρωπο ανεξαρτήτου φυλής χρώματος και θρησκείας, στον εθελοντισμό!
3) Θύσσανος (44′), Ματθαίος Καπετανάκης, Ελλάδα
Ένας άνθρωπος με τεράστιο ταλέντο στα χέρια του. Ένας ζωγράφος που ποτέ δεν σταμάτησε να μελετά την ιστορία. Του απαρνήθηκαν το διδακτορικό του με θέμα τον εμφύλιο πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία πριν δεκαετίες, επειδή δεν αφαίρεσε δύο κεφάλαια. Νωρίτερα, στις σπουδές του στις ΗΠΑ, υπέφερε από το ρεύμα του μοντερνισμού. Τα κοινωνικά ζητήματα είναι πρόδηλα στο ρεαλιστικά απεικονιστικό έργο του με πινελιές σουρεαλισμού. Δεν είχε ενημερωθεί για την παραγωγή του ντοκιμαντέρ, παρά για δύο συνεντεύξεις. Η μία με τον ίδιο μοναχά και η έτερη με τον μέντορά του, Μίλε Μπγελάγιατς, επικεφαλής του Ινστιτούτου για την Σύγχρονη Ιστορία της Σερβίας. Κατά την ολοκλήρωση του ντοκιμαντέρ, ενημερωθήκαμε ευχάριστα, ότι ο Νίκος Γλυνιάς, θα ταξίδευε στη Σερβία για να ολοκληρώσει το διδακτορικό του! Ανάμεσα στις συνεντεύξεις παρεμβάλλονται video art με τη Νάνση Διομανταράκη να ενσαρκώνει την “Τέχνη” και τον Αντώνη Βασιλάκη, τον Νίκο Γλυνιά. Κατά τη διάρκεια των video art, αντιλαμβανόμαστε την εξήγηση του τίτλου του ντοκιμαντέρ: θύσανος – tassel.
4) Sleeping While Awake (73’), Mohammad Ebrahim Ghaffarian, Iran
Ποιες είναι οι αιτίες που μετατρέπουν έναν καθημερινό άνθρωπο σε θεριό ανήμερο που φτάνει μέχρι και το έγκλημα;
Η ταινία, ένα ψυχολογικό ντοκιμαντέρ, παρουσιάζει ανθρώπους που κατηγορήθηκαν για εγκλήματα και προειδοποιεί τους θεατές για τις συνθήκες που μπορούν να φέρουν και τους ίδιους στη θέση των κατηγορούμενων.
5η μέρα
1) The books of Curses (65’), Yuri Goroulev, Israel
Οι λέξεις από ένα χαμένο ημερολόγιο ξεσπούν σε λυγμούς για να ακουστούν. Αυτόπτης μάρτυς καταγράφει τις μεγαλύτερες φρικαλεότητες. Μια καταγραφή απελπισίας που δεν γεννά ελπίδα αλλά μόνο πόθο για εκδίκηση. Μπορεί κανείς να ξεφύγει από την κατάρα της εκδίκησης, ζώντας την ευλογία μιας αναγεννημένης ζωής;
2) Advocate (110’), Rachel Leah Jones, Ισραήλ / Καναδάς / Ελβετία
H Ισραηλινή δικηγόρος Λέα Τσεμέλ εργάζεται ως συνήγορος υπεράσπισης Παλαιστινίων κατηγορουμένων στο Ισραήλ εδώ και μια πεντηκονταετία, χωρίς να υποπίπτει σε διακρίσεις και διαχωρισμούς. Έχει προσφέρει τις υπηρεσίες της σε φεμινίστριες και φονταμενταλιστές, σε ειρηνικούς διαδηλωτές και ένοπλους μαχητές. Ένα συγκινητικό πορτρέτο μιας γυναίκας που έχει αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή της στην απονομή δικαιοσύνης και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βάζοντας το δικό της λιθαράκι για έναν καλύτερο κόσμο.
6η μέρα
1) Αναζητώντας τον Ορφέα (49′), Τζέλη Χατζηδημητρίου, Ελλάδα
Το ντοκιμαντέρ «Αναζητώντας τον Ορφέα» αναζητά, με τρόπο ποιητικό, τα ίχνη του αρχαίου μυθικού μουσικού στη Λέσβο, καθώς ο μύθος λέει πως το κεφάλι του και η λύρα του, ξεβράστηκαν από τη θάλασσα στις ακτές του νησιού. Περιδιαβαίνοντας την περιοχή που έχει συνδεθεί με τον μύθο, συναντάμε τυχαία απλούς ανθρώπους και τους ρωτάμε τι ξέρουν για το θέμα αυτό. Οι απαντήσεις τους είναι αποστομωτικές: Ο καθένας τους, τροποποιώντας τον μύθο κατά την κρίση και την εμπειρία του, προσθέτει ακόμα ένα παραμύθι στα πολλά που λέγονται για τον Ορφέα. Ανάμεσα στους ντόπιους, συναντάμε τη γνωστή και πολυβραβευμένη Κινέζα λυρική ποιήτρια Lanlan. Για αυτήν, ο τόπος εδώ αποτελεί πάντα το λίκνο της αρχαίας μουσικής και της ποίησης. Η παρουσία της και ο λόγος της δίνουν στην ταινία μια απρόσμενη αλλά και πολύ σημαντική διάσταση. Καθώς τα γυρίσματα έγιναν σε ακτές όπου για χρόνια έφταναν πρόσφυγες, ακόμα και πριν το 2015, στα ίδια μέρη όπου -αιώνες πριν-, η θάλασσα κι ο μύθος ξέβρασαν τον Ορφέα, οι ντόπιοι αναφέρονται συχνά και στο γεγονός αυτό.
2) Greek Rock Revolution (96’), Miguel Angel Cano Santizo, Spain/Greece
7 ελληνικά ροκ συγκροτήματα (1000mods, Tuber, Naxatras, Puta Volcano, Villagers of Ioannina City, Planet of Zeus & Nightstalker) συνθέτουν με την επιτυχία τους την ελληνική Ροκ επανάσταση. Η ταινία μας δείχνει πως και οι 7 μπάντες κατάφεραν να κερδίσουν θαυμαστές όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Αμερική και την Ευρώπη γιατί είναι γνήσια και ανυπόταχτα τέκνα της ελληνικής κοινωνικής κρίσης.
3) Το βάλσαμο (23′), Έφη Σιαλεβρή, Ελλάδα
Ανάμεσα στις φροντίδες της καθημερινότητας, την οικογενειακή ζωή και τη δουλειά της, η Μαρία Σεϊτανίδου, μια νέα γυναίκα που ζει στη Μυτιλήνη, βρίσκει το βάλσαμό της στο τραγούδι. Την βρίσκεις σε αγκαλιές παιδιών, σε κύκλους ανθρώπων που χορεύουν και σε καρδιές που πλέουν. Ταξιδεύει με τη φωνή της από το παρελθόν στο παρόν, από τη γη στον ουρανό.
