Δελτίο τύπου Α.Σ.Π.Ι.
14 Απριλίου
Εντύπωση έχει προκαλέσει σε αρκετούς συμπατριώτες μας η σπουδή της πλειοψηφούσας δημοτικής παράταξης, Πανικαριακής Ενότητας Αλλαγής (ΠΕΑ) να δωρίσει είδηατομικής προστασίας στο νοσοκομείο Ικαρίας. Τέτοιες κινήσεις ατόμων, σωματείων και συλλογικών φορέων αξίζουν πάντα επαίνων και είναι συνηθισμένη πρακτική στο νησί μας, μιας και αποτελεί βασικό συστατικό της κουλτούρας που χαρακτηρίζει την τοπική κοινωνία και τις Καριώτικες κοινότητες σε όλο τον κόσμο. Εκείνο όμως που ξενίζει είναι ότι οδωρητής δεν είναι κάποιος σύλλογος ή οποιοσδήποτε συλλογικός φορέας, αλλά η Δημοτική Αρχή του Δήμου Ικαρίας, η οποία επιλέγει να λειτουργήσει ως παράταξη και όχι ως το όργανο εκείνο της τοπικής αυτοδιοίκησης που εκφράζει θεσμικά όλους τους δημότες του νησιού, ως Δήμος δηλαδή.Αν βρισκόμαστανσε προεκλογική περίοδο, θα μπορούσε να ερμηνευθεί μια τέτοια στάση, αλλά επειδή κάτι τέτοιο δε συμβαίνει, τουλάχιστον σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, αυτό που διακρίνουμε είναι μια νέα πρακτική στο χώρο της αυτοδιοίκησης, με στοιχεία εμπορικής διαφήμισης. Δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε διαφορετικά αυτή τη στάση παρά μόνο ως κίνηση αυτοπροβολής και μικροπαραταξιακής συμπεριφοράς που διαιρεί τους δημότες.Σε τέτοιες καταστάσεις ειδικών συνθηκών είναι πιο επίκαιρο από ποτέ το «ούλοι εμείς εφέντη». Όμως πολύ γρήγορα ξέχασε η ΠΕΑ τις μετεκλογικές δεσμεύσεις της, όπως διατυπώθηκαν στην πρώτη ανακοίνωσή της αμέσως μετά τις εκλογές του 2019, που έγραφε: «‘Ολοι μαζί με ΕΝΟΤΗΤΑ, μια κοινωνία προσώπων για να σηκώσουμε τηνΙκαρία απ’ την καρδιά στο μυαλό μας. Από αύριο μας περιμένει πολλή δουλειά, συμμετοχή και αποφασιστικότητα. Όλοι είστε ευπρόσδεκτοι»Είμαστε; Η απάντηση είναι αρνητική,όσο η ΠΕΑ αντιπολιτεύεται τον εαυτό της ως αρχής του Δήμου.Ελπίζουμε να συνειδητοποιήσει το ατόπημά της και να συνταχθεί με την κοινωνία στο διεκδικητικό αγώνα για την αναβάθμιση του συστήματος υγείας στο νησί, αξιοποιώντας σε αυτήν την κοινή προσπάθεια και τις τυχόν διασυνδέσεις που έχει.Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές είναι που αποκτά πιο μεγάλη αξία η ρήση: Ακόμα κι αν τα λόγια μας χωρίζουν, οι πράξεις πρέπει να μας ενώνουν.
