ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Τοΰ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σάμου καί Ικαρίας κ.κ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ
επί τω Άγιω Πάσχα
Αγαπητοί μου Πατέρες καί Αδελφοί,
Ό Ιησούς Χριστός άναστήθηκε, αφού κατέβηκε καί δίδαξε στους νεκρούς,
καταπατώντας μέ τόν θάνατό Του τόν φυσικό καί τόν πνευματικό θάνατο· καί σέ όσους
βρίσκονταν μέσα στούς τάφους, χάρισε την άληθινή ζωή.
Ό θάνατος καταργήθηκε! Ό Άδης νεκρώθηκε! Οί νεκροί άναστήθηκαν!
Ή Ανάσταση τού Κυρίου Ιησού Χριστού δείχνει πώς μέ τη Σταυρική θυσία Τού μάς
έλευθέρωσε άπό τή δουλεία τής άμαρτίας. Χαρίζει έτσι καινούργια άληθινή ζωή σέ όλη τή
φύση κυρίως όμως σέ μάς τούς άνθρώπους, πού ήμασταν αιχμάλωτοί τού σκοτεινού Άδη
καί τού πικρού θανάτου.
‘Όλα καινούργια!
Ό δρόμος πρός τόν ούρανό είναι άνοιχτός! Ό Παράδεισος δικός μας!
Τό Πάσχα είναι ή πιό χαρούμενη, ή πώ λαμπρή γιορτή τής Χριστιανοσύνης. Τό
πέρασμα άπό τόν θάνατο στή ζωή!
Ό Κύριος, ό Παντοδύναμος Νικητής τού θανάτου, άναστήθηκε άπό τούς νεκρούς τήν
τρίτη μέρα! Θαύμα θαυμάτων, πού δέν μπορούμε νά καταλάβουμε μέ τό Ανθρώπινο
μυαλό μας! Μέ τήν πίστη όμως ζούμε ένα πανηγύρι!
“Ενα πανηγύρι, ή μόνη γιορτή πού ή Εκκλησία μάς όρισε νά γιορτάζουμε σαράντα
ολόκληρες μέρες.
Στήν Εκκλησία μας κάθε Κυριακή γιορτάζουμε τήν Ανάσταση τού Χριστού. Γίά νά
θυμόμαστε ότι μέ τή δύναμη τής Ανάστασης όλα γίνονται καινούργια!
Ό ούρανός εύφραίνεται! Ή γή πανηγυρίζει! Άγγελοι καί άνθρωποι χορεύουν!
Αγαπητά μου παιδιά,
Ό,τι ύπάρχει, ό,τι ζεί, ό,τι Αναπνέει, ό,τι αισθάνεται… ύπάρχει, ζεΐ, Αναπνέει,
αισθάνεται, γιατί ό Χριστός άναστήθηκε. Αν ό Χριστός δέν άνασταινόταν, όλα θά ήταν
νεκρά πάνω στή γή. Όλα κρατημένα άπό τήν παγωνιά τού θανάτου. Τώρα όλα ζούν, όλα
χαίρονται, όλα πανηγυρίζουν, όλα τραγουδούν καί όλα ψάλλουν: «Χριστός άνέστη…».
Ό Χριστός άναστήθηκε καί μάς άνέστησε άπό τό θάνατο, τόν Άδη, τήν Αμαρτία.
Ό θείος Παύλος τήν Αλήθεια αύτή τήν παρίστά μέ δύο λέξεις. Ό Χριστός, λέει,
«ήγέρθη διά τήν δικαίωσιν ήμών». Ό Χριστός άναστήθηκε γιά νά μάς δικαιώσει ένώπιόν
τού Θεού, δηλαδή γιά νά μάς σώσει. Δωρεάν ή δικαίωσή μας, δωρεάν ή λύτρωσή μας,
δωρεάν ή συγχώρησή μας, ή σωτηρία μας. Δωρεάν. Μόνο μέ τή χάρη Του!
Πώς, λοιπόν, ή χαρά νά μήν είναι τό μόνιμο στοιχείο τής ζωής μιας;
Ανάσταση μπορούμε νά ζούμε κάθε μέρα. Κάθε φορά πού άφηνόμαστέ μ’
εμπιστοσύνη στά Πανάγια χέρια Του, νά κατευθύνει ’Εκείνος τή ζωή μας, τότε κι εμείς
ζούμε τήν Ανάσταση.
Κάθε φορά πού παίρνουμε τό βλέμμα μας άπό τά μάταια αύτής τής γης καί τά
«καρφώνουμε» εκεί ψηλά, πού είναι ’Εκείνος, καί θυμόμαστε τόν αιώνιο προορισμό μας,
τότε κι εμείς ζούμε τήν Ανάσταση.
Κάθε φορά πού δέν άφήνουμε τά σύννεφα τής μελαγχολίας νά καλύψουν τόν
ούρανό τής ψυχής μας, άλλά άκου με τό δικό Του «χαίρετε», τότε ή δική Του χαρά
πλημμυρίζει τό είναι μας καί ζούμε κι εμείς τήν Ανάσταση.
Κάθε φορά πού σηκώνουμε τόν σταυρό μας Αγόγγυστα, μέ εμπιστοσύνη στήν
άγάπη Του ή μετανιωμένοι ερχόμαστε κοντά Του καί εκλιπαρούμε γιά έλεος καί
συμπόνια, τότε κι εμείς ζούμε τήν Ανάσταση.
Αγαπητά μου παιδιά,
Ό Κύριος είναι μαζί μας! Γί αύτό κι εμείς είμαστε Ανίκητοι. Καί μέσα σ’ όλες τίς
δοκιμασίες, τούς πειρασμούς καί τούς κινδύνους δέν λυγίζουμε. Μένουμε όρθιοι καί μέ
όλη τή δύναμη τής ψυχής μάς ομολογούμε και διακηρύττουμε: Χριστός Ανέστη! Κι όλα
γύρω μας Αντιφωνούν μέ δύναμη: Αληθώς Ανέστη! Εύχομαι καί προσεύχομαι, μέσα στό
σκοτάδι τού σύγχρονου κόσμου νά λάμπει πάντα στίς ψυχές σας, τής Ανάστασης τό
ανέσπερο Φώς!
Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!
