«Η απέναντι όχθη» της Σεμέλης Σαφού κατέκτησε το Βραβείο Κοινού στο 9ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ιεράπετρας
9ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ιεράπετρας (από 6 έως 13 Αυγούστου 2022)
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
Η ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ της ΣΕΜΕΛΗΣ ΣΑΦΟΥ
Με ένα ΚΛΙΚ εδώ, δες όλες τις ταινίες που διακρίθηκαν:
www.festivalierapetra.gr/2022_GR_FINAL_FESTIVAL
Η ταινία
Το μεταναστευτικό παρελθόν και η παρούσα προσφυγική κρίση με φόντο την απαράμιλλη ομορφιά της Ικαρίας.
Μια ταινία για το μεταναστευτικό παρελθόν της οικογένειας της σκηνοθέτιδας και την απαράμιλλη ομορφιά του νησιού από το οποίο κατάγεται. Μέσα από την αέναη επανάληψη της ιστορίας και με φόντο το νησί της Ικαρίας, παιδικές αναμνήσεις προσφυγιάς συνδέονται με την παρούσα προσφυγική κρίση, αναδεικνύοντας το αβέβαιο του μέλλοντος.
Τίτλος: Η απέναντι όχθη
Σκηνοθεσία – Παραγωγή: Σεμέλη Σαφού
Φωτογραφία, μοντάζ, ήχος: Σεμέλη Σαφού
Φορμάτ: Ψηφιακό αρχείο
Χρώμα: Έγχρωμη
Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα
Έτος Παραγωγής:2020
Διάρκεια:20΄
Το ακόλουθο απόσπασμα κριτικής του κ. Άκη Καπράνου δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα Κανάλι 1, 90,4 (30-06-2021) στο πλαίσιο της πρεμιέρας που είχε κάνει το καλοκαίρι του 2021 η ταινία της Σεμέλης Σαφού στο 23ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Για την ταινία της Σεμέλης Σαφού «Η απέναντι όχθη»
Το υπέροχο με την μόλις εικοσάλεπτη ταινία της Σεμέλης Σαφού είναι πως η ίδια δεν έχει καμία διάθεση να επιβάλει αυτή την, ουσιαστικά, κοινωνική αλλά και δραματουργική επαγωγή σε όσα καταγράφει η κάμερα της. Η ίδια δεν σχολιάζει, παρότι κάποιες στιγμές ακούμε τη φωνή της, καθώς συνομιλεί με τους δικούς της, καταγράφοντας την προσπάθεια τους να φτάσουν στην Τουρκία κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου – φυσικά, με βάρκες, για να οδηγηθούν στη συνέχεια, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, «σαν αυτά που φτιάχνουν τώρα».
Με άλλα λόγια, δεν μπαίνει στον πειρασμό να μπολιάσει την αφήγηση της με «επίκαιρα» για να υπογραμμίσει το point της. Αφήνει τις εικόνες να κάνουν μόνες τους τη δουλειά. Και η θάλασσα, με την οποία ανοίγει η ταινία της, ίδια και τώρα, όπως και τότε, δείχνει έτοιμη να δεχτεί τα θύματα των πολέμων που έπονται.