Έφυγε εχθές από τη ζωή στα 112 της χρόνια η κ. Ιωάννα Πρωίου Δημητριάδου, η Ικαριώτισσα «Κυρά του αργαλειού»
Στις 5 Απριλίου 2023 έφυγε από τη ζωή η Ιωάννα Πρωίου, μια 112χρονη Ικαριώτισσα. Ήταν γνωστή ως μια από τις μακροβιότερες γυναίκες στον κόσμο και φημιζόταν για το πάθος της για τη ζωή και την τέχνη της. Ως υφάντρα, βοήθησε την οικογένειά της να επιβιώσει σε δύσκολες στιγμές κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της ιταλικής κατοχής του νησιού. Ήταν υπέρμαχος της σημασίας της δημιουργικότητας και της θετικής στάσης απέναντι στη ζωή για την επίτευξη της ευημερίας και της μακροζωίας. Το κοφτερό μυαλό της, η ευχέρεια του λόγου και η αίσθηση του χιούμορ της παρέμειναν ανέπαφα ακόμη και στα τελευταία της χρόνια, έδωσε πολλές συνεντεύξεις σε μέσα ενημέρωσης και δέχτηκε επισκέψεις από ερευνητές και φοιτητές που ενδιαφέρονταν για το ζήτημα της μακροζωίας. Η κ. Πρωίου αφήνει πίσω της τρία παιδιά, πέντε εγγόνια και ένα δισέγγονο.
Γεννημένη στις 2 Ιουλίου 1911 στο Χριστό Ραχών, η κυρία Ιωάννα ήταν το το 12ο μεταξύ 13ων παιδιών και μεγάλωσε βλέποντας τη μητέρα της, Ευθυμία, να υφαίνει στον αργαλειό. Γρήγορα ανέπτυξε ενδιαφέρον για τη τέχνη και άρχισε να τη μαθαίνει σε ηλικία δέκα ετών. Στα δεκαπέντε της, η κυρία Ιωάννα είχε γίνει επαγγελματίας υφαντουργός και παρήγαγε διάφορα υφαντά που βοήθησαν την οικογένειά της να επιβιώσει ακόμη και στα δύσκολα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της ιταλικής κατοχής του νησιού. Με το μαλλί των δικών τους ζώων, έκλωθαν και ύφαιναν ύφασμα για είδη του σπιτιού αλλά και ρούχα. Η κυρία Ιωάννα είχε πάθος με την υφαντική και όρεξη να μεταδώσει την τέχνη του Αργαλειού στο νησί. Ονειρευόταν να ιδρύσει, και το έκανε, το «Σπίτι του αργαλειού» στις Ράχες, όπου οι υφάντρες θα μπορούσαν να συνεχίσουν το έργο της και να διατηρήσουν την τέχνη που είχε βοηθήσει την οικογένειά της να επιβιώσει. Η δημιουργική της ενασχόληση μπορεί να συνέβαλε σημαντικά στη μακροζωία και την ευημερία της. Είναι λιγότερο γνωστό πως ταυτόχρονα με την ενασχόλησή της με τον αργαλειό της άρεσε να ζωγραφίζει πάνω στα σχήματα από τις πέτρες κι έγραψε μάλιστα βιβλίο πάνω σ’ αυτό το θέμα. Η κυρία Ιωάννα ήταν μια θαρραλέα γυναίκα που έβαζε νέους στόχους μόλις πετύχαινε αυτούς που είχε προηγουμένως θέσει. Μια αληθινή κυρία του αργαλειού.
Παρά την προχωρημένη ηλικία της, παρέμενε αισιόδοξη και δραστήρια, δείχνοντας ελάχιστη ανησυχία για τη μακροχρόνια ζωή ή τον αναπόφευκτο θάνατό της. Πάντα με ένα ζεστό χαμόγελο, έδειχνε το ακλόνητο πάθος που είχε για δημιουργικές αναζητήσεις. Η αξιοσημείωτη δύναμη του χαρακτήρα και της ψυχής που είχε της επέτρεπαν να ξεπερνάει κάθε εμπόδιο στο δρόμο της. Μετέφερε συχνά ένα προσωπικό μήνυμα ότι η ζωή, παρά τις κακουχίες της, είναι ακόμα γλυκιά και ότι όσοι λαχταρούν τον θάνατο πρέπει να έχουν χάσει το μυαλό τους.
Και με τα τόσα βάσανα, πάλι η ζωή γλυκιά είναι, κι όποιος το θάνατο ζητεί, πρέπει τρελός να είναι.
Ιωάννα Πρωίου Δημητριάδου.
Ήταν μια από τις μακροβιότερες γυναίκες στον κόσμο που ξεχώριζε για το πάθος και την αγάπη της για τη ζωή. Έγινε ευρέως γνωστή τόσο για την ηλικία της όσο και για την τέχνη της, έχοντας δώσει πολλές συνεντεύξεις σε ξένα και ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Δημοσιογράφοι, ερευνητές, φοιτητές, καθηγητές πανεπιστημίου, ακόμη και μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης συνέρρεαν κοντά της καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους για να μάθουν για τη μακροζωία, καθώς το νησί που γεννήθηκε και μεγάλωσε, η Ικαρία, είναι στις λεγόμενες Μπλε ζώνες, περιοχή γνωστή που έχει μελετηθεί επιστημονικά για τους μακροβιότερους κατοίκους του κόσμου. Λόγω της αξιοσημείωτης ηλικίας της, η κυρία Ιωάννα Πρωίου ήταν στο επίκεντρο αυτών των ερευνών. Είχε μια αξιοσημείωτη ευκρίνεια στο λόγο της και αστείρευτη χιουμοριστική διάθεση. Ανεξάντλητη όρεξη να συζητήσει αλλά όχι να χασομερήσει από τις δουλειές της.
Συχνά μοιραζόταν το μυστικό της μακροζωίας με όλους όσους την προσέγγιζαν για να το ανακαλύψουν. Πίστευε πως ο άνθρωπος χρειάζεται να είναι δημιουργικός, να είναι αυτόνομος, να μην έχει αισθήματα ζήλιας για τα αγαθά που ένας συνάνθρωπός του απέκτησε με το μόχθο του, αλλά αντιθέτως να θαυμάζει, να αντλεί χαρά από τη ζωή και να προσπαθεί να βελτιώνει την καθημερινότητά του πορευόμενος και επικεντρωμένος προς τους στόχους και την πραγματοποίηση των ονείρων του.
Η ίδια παρατηρούσε και αντλούσε μεγάλη χαρά από τη φύση και το περιβάλλον. Είχε βαθύ σεβασμό και αγάπη για τους ανθρώπους και τα έργα τους. Τέτοια αισθήματα έθρεφε και με κάθε ευκαιρία τα εκθείαζε για τον κ. Παναγιώτη Σαφό, τον ακούραστο ικαριώτη καλλιτέχνη, από το Καταφύγι, που το μεγάλο μέρος της ζωής του αφιέρωσε στην τέχνη της ξυλογλυπτικής αλλά και στη φροντίδα της αγαπημένης του συζύγου κ. Βασιλείας Καρρά.
Η ζωή της κυρίας Ιωάννας Πρωίου αποτελεί έμπνευση για όλους μας. Το ακλόνητο πάθος της για τη ζωή, η αφοσίωσή της στην τέχνη της και η απίστευτη δύναμη του χαρακτήρα της είναι ιδιότητες από τις οποίες μπορούμε όλοι να μάθουμε. Μπορεί να έφυγε από κοντά μας, αλλά η κληρονομιά της θα παραμείνει για τις επόμενες γενιές. Η ιστορία της χρησιμεύει ως υπενθύμιση ότι η ηλικία είναι απλώς ένας αριθμός και ότι με αποφασιστικότητα και θετική στάση, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο στη ζωή.
Οι Ικαριώτες θα θυμόμαστε για πάντα την κυρία Ιωάννα ως αγαπημένο μέλος της κοινότητάς μας, τεχνίτρια, υφάντρα και πηγή έμπνευσης. Η οικογένειά της μπορεί να υπερηφανεύεται για τα πολλά επιτεύγματά της και για το γεγονός ότι έζησε μια μακρά, γεμάτη ζωή περιτριγυρισμένη από την αγάπη τους.
Για τον υπόλοιπο κόσμο, η ιστορία της κυρίας Ιωάννας είναι ένα λαμπρό παράδειγμα της δύναμης της δημιουργικότητας, της σκληρής δουλειάς και της επιμονής. Η συνεισφορά της στην υφαντική τέχνη και το ακλόνητο πνεύμα της απέναντι στις αντιξοότητες την έχουν κάνει αληθινό πρότυπο και παράδειγμα ζωής. Είθε η ζωή της να συνεχίσει να μας εμπνέει όλους, να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας και να ζήσουμε τη ζωή στο έπακρο, όπως εκείνη, κόντρα σε οποιαδήποτε δυσκολία φανεί στο δρόμο μας.
