Κείμενο του χιώτη συγγραφέα Γιάννη Μακριδάκη
Την Ικαρία ολόκληρη πρέπει να δεχτούμε, όχι μόνον τα απορρίμματά της
Τα απορρίμματα της Ικαρίας μπορεί να είναι επιτέλους μία αρχή. Διότι η Ικαρία παραδοσιακά, ιστορικά, περιβαλλοντικά, ανθρωπολογικά ήταν ανέκαθεν ενιαίο σύνολο με την Χίο. Η Ικαρία και ιδίως το βόρειο τμήμα του νησιού, η περιοχή Ευδήλου Ραχών ήταν ανέκαθεν συνδεδεμένη απόλυτα και άμεσα με την Χίο, με άλλα λόγια ήταν πάντοτε μια άτυπη επαρχία της Χίου. Η Χίος και η Ικαρία, τα δύο νησιά μαζί αποτελούν ένα ολοκληρωμένο περιβαλλοντικό, ανθρωπολογικό και κοινωνιολογικό σύμπαν. Αν η Χίος και η Ικαρία διεκδικούσαν και πετύχαιναν άμεση καθημερινή ακτοπλοϊκή συγκοινωνία, θα ήταν όλα πολύ διαφορετικά και στα δύο νησιά. Έχω κάνει στο παρελθόν και άλλες φορές την πρόταση ότι θα μπορούσε να αλλάξει το δρομολόγιο Πειραιάς Χίος Μυτιλήνη και να γίνει έστω για δύο φορές την εβδομάδα ως εξής Πειραιάς Εύδηλος Χίος Μυτιλήνη και αντίστροφα. Φυσικα΄χρειάζεται να κάνει το δρομολόγιο αυτό το Νήσος Χίος ή Μύκονος, πλοία που χωρούν στο λιμάνι του Ευδήλου και όχι πλέον τα Νήσος Ρόδος ή Σάμος. Η Ικαρία θα μπορούσε να είναι συνδεδεμένη με Σάμο από Άγιο Κήρυκο και με Χίο από Εύδηλο. Το πλοίο της άγονης γραμμής που έρχεται από Καβάλα και πιάνει Χίο Σάμο και Ικαρία, κάνοντας 6 και πλέον ώρες από Χίο μέχρι Εύδηλο θα μπορούσε να παραμείνει στην γραμμή αλλά η συγκοινωνία των δύο νησιών να συμπληρωθεί και με το προαναφερθέν δρομολόγιο από και προς Πειραιά και Μυτιλήνη με άμεση σύνδεση της Χίου με τον Εύδηλο.
