Η Κ.Ο.Β Αγίου Κηρύκου του Κ.Κ.Ε στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 70 χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, πραγματοποίησε χθες ιστορικό περίπατο στην περιοχή «Κάμπα» πάνω από τον οικισμό Ξυλοσυρτη.
Ο περίπατος ξεκίνησε από την «Κάμπα» και κατάληξε μετά από δύσβατη διαδρομή στο βουνό, στην θέση Πλατανίδι, όπου θα τοποθετήθηκε τιμητική πλάκα στην μνήμη του Νέστωρα Νιαπά, του πρώτου πεσόντα μαχητή του Δ.Σ.Ε στην Ικαρία, ο οποίος δολοφονήθηκε από το αστικό κράτος στις 19/6/48.
Μετά την τοποθέτηση χαιρετισμό απεύθυνε εκ μέρους της Τομεακής Επιτροπής Ικαρίας – Φούρνων του ΚΚΕ, ο συν. Ν. Λαρδάς, που αναφέρθηκε στην προσπάθεια της Κ.Ο Ικαρίας του ΚΚΕ με την συμπλήρωση των 70 χρόνων από την ίδρυση του ΔΣΕ να αναδείξει την ιστορία και την Δράση του ΔΣΕ στο νησί, ένα από τα τρία μόνο νησιά του Αιγαίου (Μυτιλήνη –Σάμος – Ικαρία) που η μεταδεκεμβριανή κατάσταση, δεν μπόρεσε να στεριώσει το καθεστώς τρόμου και θανάτου, που επέβαλαν στην υπόλοιπη Ελλάδα. Κλείνοντας επισήμανε τα εξής «70 χρόνια μετά ο αγώνας του Δ.Σ.Ε εμπνέει, αλλά και ενοχλεί τον ταξικό αντίπαλο.
Η αστική τάξη και οι μηχανισμοί της έχουν εξαπολύσει τόνους λάσπης εναντίον του Δ.Σ.Ε, Καμιά συκοφαντική και αντικομμουνιστική επίθεση δεν μπορεί να σκιάσει τον αγώνα του ΔΣΕ, τη λεβεντιά και το ήθος του…..Ειναι χρέος μας να διαδοθεί περισσότερο η ιστορική αλήθεια. Οι νεότερες γενιές να γνωρίσουν τον αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας» .
Στην συνέχεια ακολούθησε εκδήλωση στην Κάμπα, στην οποία μίλησε εκ μέρους της Κ.Ο.Β Άγιου Κηρύκου η συν. Γεωργία Λαρδά η οποία ανέφερε μεταξύ άλλων: «Έχει ιδιαίτερη σημασία για τη σύγχρονη πάλη μας η μελέτη συνολικά της ιστορίας, πιο ειδικά της ιστορίας του ΔΣΕ χωρίς μηδενισμούς και ωραιοποιήσεις, με γνώμονα την εξαγωγή πολύτιμων συμπερασμάτων που δυναμώνουν τη σύγχρονη πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Ειδική αναφορά έγινε στην δράση του ΔΣΕ στην Ικαρία, στους 9 μαχητές του Δ.Σ που αρνήθηκαν να παραδοθούν και παρέμειναν καταδιωκόμενοι στο νησί μέχρι το 1955 και στην συμπαράσταση του λαού της Ικαρίας που αγκάλιασε και φύλαξε στην κυριολεξία την ομάδα των εννέα παράνομων, λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Τα αποσπάσματα την περίοδο 1949 έως το 1955 αριθμούσαν μαζί με τους ΜΑΥδες τους 1.300. Δεν μπόρεσαν να τους βρουν. Αυτός ο υπέροχος λαός έγινε η κρυψώνα, ο τροφοδότης, το νοσοκομείο τους. Έγιναν ένα με αυτούς, για αυτό και δεν υπέκυψαν στον πειρασμό της παχυλής επικήρυξης. Ούτε ιδεολογικοί αντίπαλοι, μπήκαν στην λογική της κατάδοσης, αν και θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν ως Εθνικά ωφέλιμη μια τέτοια πράξη. Εδώ φαίνετε, ότι αν μια τοπική κοινωνία η ένας λαός κάνει κάτι δική του υπόθεση οι κομματικοί διαχωρισμοί πάνε περίπατο. Υπερισχύει η κοινωνική η ταξική προέλευση».
Και κατέληξε λέγοντας: «Τιμή και δόξα στις μαχήτριες και τους μαχητές του ΔΣΕ που έδωσαν τη ζωή τους. Δεν σας ξεχνάμε, παραλαμβάνουμε την κληρονομιά που μας αφήσατε σαν σκυτάλη στο στίβο της ταξικής πάλης και της πάλης για το σοσιαλισμό – κομμουνισμό! ».
