Ανακοίνωση Πολιτιστικού Συλλόγου «Ιωάννης Μελάς»
To Σάββατο του Λαζάρου, 16 Απριλίου 2022, ώρα 13:00 σας περιμένουμε να σας προσφέρουμε το παραδοσιακό «λαζαράκι» και να ανταλλάξουμε πασχαλινές ευχές. Στον πεζόδρομο του Παλαιού Δημαρχείου Αγίου Κηρύκου.
ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022, ώρα 13:00
Στον πεζόδρομο του Παλαιού Δημαρχείου Αγίου Κηρύκου
Πολιτιστικός Σύλλογος «Ιωάννης Μελάς»
Το Σάββατο του Λαζάρου
Το Σάββατο του Λαζάρου η Εκκλησία μας γιορτάζει το τελευταίο θαύμα του Χριστού πριν από την είσοδό Του στα Ιεροσόλυμα (Κυριακή των Βαΐων). Το θαύμα αυτό είναι η Ανάσταση του Λαζάρου, ο οποίος ήταν φίλος του Χριστού και είχε πεθάνει πριν από τέσσερις ημέρες.
Στην Ικαρία, υπήρχε το έθιμο την ημέρα αυτή, τα παιδιά να πηγαίνουν στα σπίτια του χωριού τους και να λένε τα κάλαντα του Λαζάρου, τα οποία είναι τα εξής:
Λάζαρε λαζαρωμένε
και με τα κεριά ζωσμένε.
Δεύρο έξω, Λάζαρέ μου,
φίλε και αγαπητέ μου.
Λάζαρος ανελυτρώθη,
ανεστήθη κι εσηκώθη.
Πες μας Λάζαρε τι είδες
εις τον Άδη που επήγες;
Είδα φόβους, είδα τρόμους,
είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι,
να ξεπλύνω το φαρμάκι
της καρδιάς και των χειλέων
και μη με ρωτάτε πλέον.
Υπάρχει και μια άλλη παραλλαγή των στίχων που ο Λάζαρος διηγείται τι είδε στον Άδη:
Στον Άδη είδα κόκκαλα
ρηγάδων και πασάδων,
μα δεν ηξεχωρίζασιν
από των δουλευτάδων.
Η αμοιβή των νέων, που γυρίζανε τα σπίτια και λέγανε το Λάζαρο, ήτανε από ένα αυγό στον καθένα. Μόλις παίρνανε το αυγό, λέγανε στο τέλος:
Λάζαρος στην πόρτα σου, να γεννήσει η κότα σου.
Όταν δεν τους δίνανε τίποτα, λέγανε:
Λάζαρος στην πόρτα σου, να ψοφήσει η κότα σου.
Οι πληροφορίες είναι από το βιβλίο «Λαϊκά Τραγούδια της Ικαρίας» του Α. Πουλιανού.
Μια ακόμη καταγραφή
Τα κάλαντα του Λαζάρου όπως τα θυμάται η κ. Άννα Λύκου από παιδί στο χωριό της στις Βρακάδες που τα έλεγε κρατώντας ένα κουτί στολισμένο με άσπρες μωβ βιολέτες. Μέσα είχε μια κοκάλινη κούκλα ( αγοράκι) που ήταν ο Λάζαρος και το καλαθάκι για να βάζει τα αυγά.
Είς την πόλη Βιθυνία Μάρθα κλαίει και Μαρία Λάζαρο τον αδελφό τους φίλο και αγαπητό τους.
Τρείς ημέρες τον θρηνούσαν και τον εμοιρολογούσαν.
Την ημέρα την τετάρτη κίνησε ο Χριστός για νάρθει και εβγήκε η Μαρία έξω απ’την Βιθυνία.
Αν ήσουν εδώ Χριστέ μου δεν θα πέθαινε ο αδελφός μου. Μα και τώρα αν θελήσεις δύναται να τον αναστήσεις.
Λέγε πίστευε Μαρία. Άγωμεν εις τα μνημεία.
Τότε κι ο Χριστός δακρύζει και τον Άδη φοβερίζει.
Άδη τάρταρε και χάρο Λάζαρο θα σου τον πάρω.
Λάζαρε λαζαρωμένε και με τα κεριά ζωσμένε
Δεύρο έξω Λάζαρέ μου φίλε και αγαπητέ μου. Και ευθύς από τον Άδη ως εξαίσιο σημάδι Λάζαρος ανελυτρώθει ανεστήθη και εσηκώθη. Ζωντανος σαββανομένος και με το κερί ζωσμένος.
Εκεί Μάρθα και Μαρία εκεί όλη η Βιθυνία.
Μαθητές και Αποστόλοι εκεί ευρεθήκαν όλοι.
Δόξα τώ Θεώ φωνάζουν και τον Λάζαρο εξετάζουν.
Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον Άδη που επήγες;
Είδα φόβους είδα τρόμους είδα βάσανα και πόνους.
Δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι
Τής καρδίας των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον.
