Βίντεο από την Κυριακάτικη βραδιά στο Χριστό Ραχών και την ωραία παρουσίαση του βιβλίου «Οι νότες της Ελπίδας» της Ευαγγελίας Σαραφίδου. Ομιλίες, θεατρικό και σύντομη συνέντευξη με τη συγγραφέα.
Για το βιβλίο μίλησαν η εκπαιδευτικός Ολυμπία Νταφούλη, η θεατρολόγος Φαίη Σβεντζούρη & η Συγγραφέας. Συμμετείχε η μικρή Ελεάνα.
Πολιτιστική Αίθουσα Χριστού Ραχών Ικαρίας, Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2021.
Μερικές φωτογραφίες από την εκδήλωση
Ακολουθεί η Ομιλία κι ένα μήνυμα της εκπαιδευτικού κ. Ολυμπίας Νταφούλη
Καλησπέρα σε όλους κ όλες. Ευχαριστούμε που είστε μαζί μας αυτό το απόγευμα για να γνωρίσουμε το νέο βιβλίο της Σαραφιδου Ευαγγελίας ” οι νότες της Ελπίδας “.
Η Εύα, γεννήθηκε και μεγαλωσε στην Χαλκιδική,όπου έζησε ανέμελα παιδικά χρόνια στο χωριό της την Ορμυλια.
Από μικρή είχε πολλές ανησυχίες, που προσπαθούσε να εξωτερικεύσει μέσω του γραπτού λόγου, είτε γράφοντας ποιήματα κ στιχάκια, είτε πλάθοντας φανταστικές ιστορίες.
Στα σχολικά της χρόνια, αρέσκονταν να συμμετέχει σε θεατρικές ομάδες και χορωδίες και ότι κεντριζε την καλλιτεχνική της φύση.
Μάλιστα στη Γ λυκείου συμμετείχε σ έναν συλλογικό διαγωνισμό έκθεσης ιδεών με θέμα “τα ανθρώπινα δικαιώματα ” , οπου διακρίθηκε ως ένα από τα μέλη της ομάδας που εκπροσώπησε την Ελλάδα στο ευρώ κοινοβούλιο.
Αποφοίτησε από το τμήμα δημοτικής εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τον Ιούνιο του 2005. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς εργάστηκε για πρώτη φορά ως αναπληρώτρια στο 2θεσιο τότε σχολείο του Αγίου Πολύκαρπου που αριθμούσε μόλις 16 μαθητές.
Πέρασε από τη Μυτιλήνη, τον Άγιο Κηρυκο, διηύθυνε το μονοθέσιο δημοτικό σχολείο τραγοστασιου. Εργάστηκε για 3 χρόνια σε πολυθεσια σχολεία της Χαλκιδικής.
Παρόλα αυτά, η αγάπη για την Ικαρία, την έκανε να επιστρέψει μόνιμα το 2012, οπου δίδασκε στα σχολεία του νησιού,έχοντας εκπονησει προγράμματα αγωγής υγειας, φιλαναγνωσιας, πολιτιστικών θεμάτων και περιβαλλοντικης εκπαίδευσης.
Το 2013 παντρεύτηκε τον Κώστα και απέκτησαν 2 παιδιά, τον Φάνη και τον Ανασταση.
Σήμερα λοιπόν, έπειτα από 2 αγχωτικα χρόνια λόγω πανδημίας, αλλά και ευθυνών στη θέση της διευθύντριας,συνεχίζει να εργάζεται στο 2ο δημοτικό σχολείο ραχων ή όπως όλοι ξέρουμε δημοτικό σχολείο Αγίου Πολύκαρπου.
Μία μέρα του Ιανουαρίου, δε θυμάμαι πια, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ” έγραψα κάτι χθες και θέλω να μου πεις τη γνώμη σου”. Με ενθουσίασε και της είπα να προχωρήσει, να κυνηγήσει το όνειρο της.
Η Εύα έστειλε το βιβλίο σε διάφορους εκδοτικούς οίκους , χωρίς να γνωρίζει ποια θά είναι η έκβαση του εγχειρήματος της.
Σας διαβάζω κάποιες ενδεικτικές απαντήσεις ” δυνατή πένα με επικαιρο θέμα ” . ” οι περιγραφές είναι παραστατικές, διάλογοι φυσικοί, η ηρωίδα ζωντανεύει μέσα από τις λέξεις “.
Τελικά η ίδια εμπιστεύτηκε το βιβλίο της στις εκδόσεις “φυλατος” και την εξαιρετική εικονογράφο Χρύσα γκανουδη. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που θα σας παρουσιάσω
” οι νότες της Ελπίδας “
Η ελπίδα είναι μαθήτρια δημοτικου και ζει σε ένα νησί του Αιγαίου. Θα βρείτε πολλές ομοιότητες στο νησί του Αιγαίου με το δικό μας ή κάποιο γειτονικό.
Θα ταυτιστουμε με την Ελπίδα και θα θυμηθούμε καταστάσεις που βιωσαμε έναν χρόνο περίπου πριν.
Η Ελπίδα είναι ένα πρόσωπο του έργου που παρακολουθούμε με μεγάλη προσοχή. Προκαλεί την χαρά μας, τη συμπάθεια και τη νοσταλγία. Φέρνει στο φως παιδικά κ ξεγνοιαστα χρόνια, ξεχασμένες μνημες, μυρωδιές και εικόνες.
Προξενεί τη συμπόνια μας, καθώς ενσαρκώνει τους φόβους και τις ελπίδες της κοινωνίας μας. Τέλος Φέρνει την κάθαρση μέσω της μουσικής.
Άραγε η τέχνη μπορεί να σώσει;
Μπορεί να σώσει και ζωές;
Ο τίτλος είναι μία κυριολεκτική και μεταφορική πρόταση ταυτόχρονα.
Το βιβλίο χωρίζεται σε 2 βασικές ενότητες.
Η μία είναι το λογοτεχνικό κείμενο, στο οποίο εξελίσσεται όλη η ιστορία. Η συγγραφέας επιδιώκει ο αναγνώστης να ταυτιστεί με τους ήρωες ώστε να το επιτρέψει να αναγνωρίσει, να μάθει και να δοκιμάσει τρόπους επίλυσης πιθανόν δικών του παρόμοιων καταστάσεων.
Εκεί ακριβώς βρίσκεται η μεγάλης σημασίας εκπαιδευτική και διδακτική αξία του παραμυθιού.
Η νέα παιδαγωγική επιδιώκει άλλωστε με τα παραμύθια να ετοιμάσει τα παιδί για τη ζωή.
Το 2ο μέρος είναι το αρχείο δραστηριοτήτων, που περιλαμβάνεται στο QR code που σαρών όντας το μπορείς να τις δεις.
Αυτές περιλαμβάνουν απαντήσεις στα ερωτήματα που πιθανόν να έχουν προκληθεί από την ανάγνωση του λογοτεχνικού κειμενου, μέσω πειραμάτων και κατασκευών με απλά υλικά, εγκυκλοπαιδικες πληροφορίες, σταυρόλεξα, ερωτήσεις κρίσεως, αλλά κυρίως οδηγίες του οργανισμού αντισεισμικής προστασίας, δοσμένες με τέτοιο τρόπο που να γίνουν εύκολα κατανοητές και αφομοιώσιμ ες από μικρά παιδιά.
Να σημειώσω σε αυτό το σημείο, ότι για τη δημιουργία των δραστηριοτήτων έγινε εμπειριστατωμενη ερευνα, καθώς η Εύα ήρθε σε συνεργασία και ακολούθησε πιστά τις οδηγίες του οασπ.
Μήνυμα
Για να εξασφαλίσουν τα παιδιά υγιή κοινωνική ζωή θεμελιωμένη σε αποτελεσματικές σχέσεις, πρέπει να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση, την ικανότητα δηλαδή να μπαίνουν στη θέση των άλλων, να κατανοούν κ να αισθάνονται πράγματα με τον ίδιο τρόπο που τα βιώνει ένα άλλο άτομο.
Αν μπορούσαμε να μετρήσουμε το επίπεδο ενσυναίσθησης ενός ανθρώπου, θα έπρεπε να μετράνε όλες οι μέρες, εκτός των καταστροφών. Εκείνες τις μέρες που οι σειρήνες έχουν κοπάσει, όπου οι περισσότεροι έχουν ξεχάσει, οι πληγέντες όμως είναι ακόμα εκεί. Μετράνε τις πληγές τους. Και τους φοβίζει το αύριο.
Και δεν μιλάω μόνο για τις μεγάλες καταστροφές. Καθημερινά συμβαίνουν χιλιάδες άλλες μικρότερες καταστροφές, στις ζωές μας, που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Που δεν ακούγονται σαν βόμβα!
Απλά να είμαστε εκεί, να φτιάξουμε ένα χαμόγελο, έστω και προσωρινό.
Να δώσουμε ένα ποτήρι νερό, έστω κι αν μετά διψάσει.
Να βοηθήσουμε τον ηλικιωμένο να περάσει το φανάρι, έστω κι αν στο επόμενο φανάρι δε θα είμαστε εκεί.
Να δώσουμε μια τυρόπιτα στον άστεγο, έστω κι αν όταν πεινάσει πάλι, δε θα μπορέσουμε να τον χορτάσουμε.
Αγάπη και χαμόγελο. Μόνο! Και όλα θα είναι καλύτερα.
