Εγκύκλιος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Σάμου & Ικαρίας Ευσέβιου ἐπ τῇ ἑορτῇ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου (Νά ἀναγνωσθεῖ ἀντί κηρύγματος κατά την θείαν Λειτουργίαν τῆς 15ης Αὐγούστου)
Ἀγαπητοί μου,
Καμιά ἄλλη προσωπικότητα, κανένα ἅγιο ἤ μάρτυρα, κανένα Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας ἤ ἀθλητή τῆς πίστεως δέν περιβάλλουν μέ τόσο σεβασμό οἱ Χριστιανοί, ὅσο τήν ὑπεραγία Θεοτόκο. Αὐτή μετά τόν Θεό, εἶναι ἡ περισσότερο σεβάσμια μορφή γιά τόν χριστιανικό κόσμο. Ἐμπνεόμενη ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα προανήγγειλε τήν πανανθρώπινη δόξα Της, χωρίς νά πάψει οὔτε γιά μιά στιγμή νά εἶναι βαθύτατα ταπεινόφρονη κόρη. «Ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσι με πᾶσαι αἵ γενεαί», εἶπε στήν Ἐλισάβετ. «Δέν εἶναι τῆς δικῆς Της γλώσσας τά προφητικά αὐτά λόγια, γράφει ὁ Ὠριγένης. Εἶναι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος προφητεία. Καί βλέπουμε ἐμεῖς σήμερα τήν πραγματοποίηση τοῦ προφητικοῦ αὐτοῦ λόγου. Διότι ποιά γενεά ἀπό τήν ἡμέρα ἐκείνη δέν μακαρίζει τήν Θεοτόκο;».
Καί ὁ ἱστορικός πού ἐρευνᾶ αὐτό τό μέγα γεγονός, εἶναι ἀπό τά πράγματα ὑποχρεωμένος νά ὁμολογήσει ὅτι ξεπληρώθηκε καί ἐκπληρώνεται στή γῆ καί τόν οὐρανό ἡ προφητεία τῆς ταπεινῆς κόρης: «Ἐποίησέ μοι μεγαλεῖο ὁ Δυνατός… Ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσι με πᾶσαι οἱ γενεαί».
Τί ὀμορφιά ψυχῆς! Δέν κρατάει τίποτα γιά τόν ἑαυτό Της. Τά πάντα ἀποδίδει στόν δωρεοδότη Κύριό της. Αὐτή, ἔστω καί ἄν ὑψώνεται ὡς τόν οὐρανό, ἔστω καί ἄν ἀξιώνεται νά γίνει μητέρα τοῦ Θεοῦ, μένει ταπεινή «δούλη». Δέν συναρπάζεται ἀπό τό ἀσύλληπτο μέγεθος τῆς τιμῆς. Ἀναγνωρίζει ὅτι στό πολύ ἔλεος τοῦ Ὑψίστου, ὀφείλει τά μεγαλεῖα πού Τῆς «ἐποίησεν ὁ δυνατός». Ἔγινε τό ἁγιασμένο ὄργανο γιά τό ἀπολυτρωτικό ἔργο τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί θά Τήν μακαρίζουν ὅλες οἱ γενεές χάρις στήν εὔνοια καί ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
Ξεχειλίζει ἡ ἁγία ψυχή Της ἀπό ἱερά συναισθήματα πού ἀναβλύζουν φυσικά καί αὐθόρμητα ἀπό μιά καρδιά πού ζυμώθηκε μέ τό πνεῦμα τῆς Γραφῆς, ἀπό τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.
Πῶς νά τολμήσουμε ἐμεῖς οἱ ταπεινοί καί ἁμαρτωλοί νά ἀτενίσουμε τόν οὐρανό; Αἰσθανόμαστε τήν ἀνάγκη τῆς πρεσβείας Της. Καί ἡ Παναγία μας ὑψώνει τά δύο Της χέρια, προσβλέπει τόν Υἱό της καί Θεό καί δέεται γιά κείνους πού τήν ἐπικαλοῦνται. Εἶναι ἡ Δεομένη Παναγία. Μπροστά Της ἔχει τή βεβαιότητα ὁ πιστός, ὅτι «πολλά ἰσχύει δέησις μητρός πρός εὐμένειαν δεσπότου». Ἡ Παναγία δέν δέεται μόνο γιά τά παιδιά Της, ἀλλά καί τά ἐπισκέπτεται σέ κάθε ἀνάγκη τους. Γί αὐτό σε μίαν ἄλλη εἰκόνα φέρει τό ὄνομα «Ἐπίσκεψις».
Στούς βυζαντινούς χρόνους τήν Ὁδηγήτρια ἔπαιρναν μαζί τους οἱ αὐτοκράτορες γιά νά ὁδηγεῖ τά στρατεύματά τους στή νίκη, κατά τούς ἀγῶνες τους ἐναντίον τῶν βαρβάρων καί ἀπίστων. Σήμερα Τήν ἐπικαλούμαστε, νά μᾶς ὁδηγεῖ στούς πνευματικούς ἀγῶνες καί στήν πορεία γιά μιά ἀληθινά πετυχημένη ζωή.
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ὁ ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, γνωστός γιά τή βαθιά εὐλάβειά του πρός τή Θεοτόκο, γράφει: «Καθώς ἀπέραντος καί ἀκατάληπτος ὑπῆρξε ἡ ἀγάπη τῆς Παναγίας, ἔτσι ἀπέραντος ἦταν καί ὁ πόνος Της καί ἀκατάληπτος μένει γιά μᾶς, διότι λίγη εἶναι ἡ ἀγάπη μας γιά τό Θεό καί τούς ἀνθρώπους… Ὦ, πόσο ἀγαπᾶ ἡ Παναγία ὅλους ὅσοι φυλάγουν τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ καί πόσο λυπεῖται καί θλίβεται γιά κείνους πού δέν μετανοοῦν…».
Στήν Παναγία μας, λοιπόν, ἄς δώσουμε καί μεῖς τή χαρά τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί μετανοίας μας. Ἄς γίνει ἡ ζωή μας ταπεινός ὑμνητής τῶν μεγαλείων Της μέ τή χάρη τοῦ Υἱοῦ Της, γιατί ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀδύνατον νά ὁλοκληρώσουμε μέ τίς δικές μας δυνάμεις τήν ὑμνωδία, τήν εὐχαριστία καί τήν δοξολογία πού ἀξίζει στήν «Πλατυτέρα τῶν Οὐρανῶν».
Καί ἄς Τήν παρακαλοῦμε νά μήν πάψει νά πρεσβεύει γιά τά νησιά μας, τήν πατρίδα μας την Ἑλλάδα καί ὅλους τούς λαούς τῆς γῆς, νά γνωρίσουν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ τόν μόνον Ἀληθινόν Θεόν, τόν ὁποῖον Ἐκείνη γιά τήν ὑπερβάλλουσα καθαρότητά Της, ἀξιώθηκε νά περιβάλει μέσα στά παρθενικά Της σπλάχνα. Ναί, «ὦ γλυκύτατη καί πρᾶγμα καί ὄνομα Μαριάμ»! (Ἄγ. Νικόδημος).
Χρόνια πολλά!
Με ὅλη μου την ἀγάπη
Ὁ Ἐπίσκοπός σας
+ Ο ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ ΕΥΣΕΒΙΟΣ
