Ανακοίνωση Ένωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Ικαρίας Φούρνων (Εύδηλος 19/7/2021)
Η κυβέρνηση της ΝΔ, με νέο διάγγελμα κατευθείαν από τα πρωθυπουργικά χείλη, προχώρησε στην εφαρμογή ακόμα ενός μέτρου που δείχνει πόσο λίγο εκτιμά τις αρχές της δημοκρατίας που υποτίθεται πως υπηρετεί, αυτό των υποχρεωτικών εμβολιασμών, ρίχνοντας και πάλι τις ευθύνες στην κοινωνία και το λαό.
Από την πρώτη μέρα της πανδημίας, η κυβέρνηση και τα εξαγορασμένα και καλοταϊσμένα από τη λίστα Πέτσα, ΜΜΕ, μας κανοναρχούν με το δόγμα της ατομικής ευθύνης. Με μια καθημερινή, ασταμάτητη επιχείρηση προπαγάνδας, οι ευθύνες επιρρίπτονται στην κοινωνία, ενεργοποιείται ο αντιδραστικός κοινωνικός αυτοματισμός, αλλά και ξεπλένονται οι εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες.
Κατασκευάζονται οι «ένοχοι» που μονίμως βρίσκονται ανάμεσα μας και ποτέ στην κυβερνητική πολιτική: η νεολαία που κάνει «κορωνο-πάρτυ», οι «ανεύθυνοι» που παραβιάζουν την απαγόρευση κυκλοφορίας και τριγυρνούν αργά στους δρόμους, αυτοί που δε φορούν μάσκα, αυτοί που συγκεντρώνονται και διαδηλώνουν, και τώρα οι ανεμβολίαστοι – αρνητές – ψεκασμένοι είναι οι φταίχτες για τους 13.000 και πλέον νεκρούς συμπολίτες μας και για τη φτώχεια όλων μας.
Οι πραγματικοί αρνητές της πανδημίας όμως είναι αυτοί που αρνούνται να πάρουν υγειονομικά μέτρα για την αντιμετώπιση της , μέτρα που εμείς οι υπόλοιποι ζητάμε από την πρώτη στιγμή. Η κυβέρνηση, τα ΜΜΕ, ακόμα και οι ειδικοί της Επιτροπής δε λένε κουβέντα για τις ελλείψεις του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και για τη μείωση κατά 572 εκ. των δαπανών για την υγεία από το φετινό κρατικό προϋπολογισμό Απέναντι στις διαμαρτυρίες μας για το στοίβαγμα των εργαζομένων σε μετρό , λεωφορεία, καράβια και αεροπλάνα οι , κατά τα άλλα αρμόδιοι, επιστήμονες δηλώνουν αναρμόδιοι και μας λεν πως η Πολιτεία δεν έχει λεφτά να διαθέσει «για να μετακινούμαστε με περισσότερη άνεση (!)». Στα αιτήματα μας για μέτρα πρόληψης στα σχολεία απαντούν με κλείσιμο των σχολείων. Στις κραυγές αγωνίας των υγειονομικών, που καταρρέουν ψυχικά και σωματικά μετά από ενάμιση χρόνο άνισης μάχης με τον covid19, για προσλήψεις και ΜΕΘ απαντούν με εκδικητικές απολύσεις και μετακινήσεις προσωπικού.
Με περισσό θράσος ο πρωθυπουργός δηλώνει πως «έχουμε περιφερειακά νοσοκομεία, μερικές φορές, περισσότερα από όσα θα πρέπει να έχουμε» και πως είναι «ξεπερασμένο το αίτημα για προσλήψεις στα νοσοκομεία». Οι υπουργοί του μας διαβεβαιώνουν πως περισσότερες ΜΕΘ θα σήμαιναν περισσότερους θανάτους και πως η μόνη λύση είναι τα εμβόλια.
Τα εμβόλια αδιαμφισβήτητα αποτελούν ένα από τα βασικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της πανδημίας και η χρήση τους αποτελεί ένα από τα κύρια μας όπλα, μαζί με την ανάπτυξη φαρμάκων, την πρωτοβάθμια υγεία, τα εξοπλισμένα δημόσια νοσοκομεία, και τα μαζικά στοχευμένα τεστ.
Επειδή όμως αδιαμφισβήτητα αποτέλεσαν εργαλεία πολιτικής σκοπιμότητας και αντιπαράθεσης, αμύθητου πλουτισμού για τους φαρμακευτικούς κολοσσούς, και μοχλό πίεσης για τα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ Ε.Ε., Η.Π.Α., Κίνας, Ρωσίας και Μ. Βρετανίας, καλλιέργησαν επιφυλάξεις, όρθωσαν αμφιβολίες και δημιούργησαν διαχωρισμούς.
Η κυβέρνηση με την πολιτική της και οι επιστημονικές επιτροπές με τη στάση τους είναι που τροφοδότησαν την καχυποψία, τις επιφυλάξεις και τους δισταγμούς απέναντι στον εμβολιασμό, και φουντώνουν τις αντιεμβολιαστικές, αντιεπιστημονικές αντιλήψεις, ενώ τώρα κατασκευάζει το «κίνημα των αντιεμβολιαστών για να κρύψει την αποτυχία της και να σκεπάσει τις τεράστιες ελλείψεις του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.
Παραβιάζοντας συνταγματικά και υγειονομικά δικαιώματα, προχωρά στον υποχρεωτικό εμβολιασμό αγνοώντας όχι μόνο τους δισταγμούς και τις επιφυλάξεις που έθρεψε με την πολιτική της, αλλά και ιατρικά απόρρητα, ειδικές κατηγορίες για τις οποίες δεν έχουν διευκρινιστεί οι παρενέργειες, άλλες παθήσεις και νοσήματα που χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης και που κάτω από την πολιτική της καραντίνας εκτινάχτηκαν το προηγούμενο διάστημα.
Η συναίνεση του ασθενή στη λήψη οποιουδήποτε φαρμάκου ή θεραπείας που θεωρείται δεδομένη από τις απαρχές της ιατρικής επιστήμης και δεοντολογίας, και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση που αποτελεί θεμελιώδη λίθο της δημοκρατικής σκέψης και , υποτίθεται, του Δυτικού πολιτισμού. καταστρατηγούνται με πρόσχημα τη Δημόσια Υγεία. Με χοντροκομμένα ψέματα και αφορισμούς, αφού είναι δεδομένο πως τόσο οι εμβολιασμένοι, όσο και οι ανεμβολίαστοι νοσούν και μεταδίδουν, με τους πρώτους να νοσούν ηπιότερα, όσοι επιλέγουν να μην εμβολιαστούν αναγορεύονται σε κοινωνικό και υγειονομικό κίνδυνο και εξοβελίζονται. Παράλληλα θεσπίζονται μια σειρά από αποκλεισμοί για όσους επιλέγουν να μην εμβολιαστούν και «προνόμια» για όσους εμβολιάζονται με αιχμή του δόρατος το bonus των 150€ για τους νέους που ο ίδιος ο πρωθυπουργός τους κάλεσε να ¨τσιμπηθούν για να το τσιμπήσουν¨… Κανείς βέβαια δε μπήκε στον κόπο να μας εξηγήσει γιατί π.χ. η Μύκονος με εννιά στους δέκα να έχουν ήδη εμβολιαστεί παρουσίασε αύξηση κρουσμάτων και μπήκε σε lockdown με τους εμβολιασμένους να χάνουν τα «προνόμια» όπως ακριβώς και οι ανεμβολίαστοι…
Απαράδεκτος και πολύ επικίνδυνος είναι και ο συσχετισμός με τον εμβολιασμό ή όχι κάποιου, του δικαιώματος του στην εργασία, άρα και στην αξιοπρεπή του διαβίωση και σε τελική ανάλυση με την επιβίωση του. Γίνεται ένας άμεσος, αφόρητος εκβιασμός και καλλιεργείται ένας νέος διχασμός ανάμεσα στους «υπεύθυνους» πολίτες που εμβολιάζονται και τους «ανεύθυνους» αρνητές. Ο ένας μετά τον άλλον οι υπουργοί της κυβέρνησης ανακοινώνουν από τα τηλεοπτικά στούντιο απολύσεις, περικοπές μισθού και πειθαρχικές διώξεις για όσους δημόσιους υπάλληλους δε συμμορφωθούν. Στον ιδιωτικό τομέα τον εκβιασμό τον έχουν ήδη αναλάβει οι εργοδότες.
Δε θα κουραστούμε να το φωνάζουμε: Σε ότι αφορά τα υγειονομικά μέτρα: Ισχυροποίηση του Ε.Σ.Υ. με προσλήψεις και ΜΕΘ, ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας και μαζικά οργανωμένα προληπτικά τεστ είναι τα απαραίτητα βήματα που μαζί με τον εμβολιασμό θα μας οδηγήσουν μακριά από την υγειονομική δυστοπία που ζούμε τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Κι αυτά μπορούμε οι εργαζόμενοι να τα διεκδικήσουμε μόνο ενωμένοι στη βάση των προβλημάτων μας, συλλογικά και μαζικά και όχι διχασμένοι όπως μας θέλει η κυβέρνηση για να καλύψει τις εγκληματικές της ευθύνες.
Σχετικά με το ζήτημα που προκύπτει με την υποχρεωτικότητα δε χωράνε μισόλογα, ούτε επικίνδυνες εκπτώσεις στο δικαίωμα αυτοδιάθεσης με οποιοδήποτε πρόσχημα. Κάθε εργαζόμενος, κάθε σκεπτόμενος πολίτης, δεν μπορεί παρά να σταθεί απέναντι και να καταδικάσει την πολιτική του υποχρεωτικού εμβολιασμού, μια πολιτική που είναι διχαστική , αυταρχική και επικίνδυνη, που έρχεται να στρέψει τον έναν απέναντι στον άλλον και να δημιουργήσει μια νέα διαίρεση στην κοινωνία.
