Ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Ικαρίας Φούρνων σχετικά με την ενημερωτική συνάντηση που οργάνωσε το 2ο ΠΕΚΕΣ την 12/01/20

ΕΛΜΕ Ικαρίας Φούρνων                    (14/01/2021)

 Για πρώτη φορά από την έναρξη της σχολικής χρονιάς και παρά τα όσα –άκρως αντιπαιδαγωγικά- έχουν συμβεί από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα, το 2^ο ΠΕΚΕΣ εξέδωσε ανακοίνωση για «Αξιολόγηση μαθητών στη Δ/θμια Εκπαίδευση κατά την εφαρμογή της εξΑΕ» με ημερομηνία 6/1. Με το ίδιο θέμα κάλεσε τους εκπαιδευτικούς Χίου και Σάμου, σε ενημερωτική συνάντηση την Τρίτη 12/1 με εισηγητές σχεδόν είκοσι συμβούλους διαφόρων ειδικοτήτων. Αν και το σύνολο σχεδόν των εισηγη τών συνεχάρησαν το 2^ο ΠΕΚΕΣ γι αυτήν του την πρωτοβουλία αυτή την περίοδο, θα θέλαμε να καταθέσουμε μια διαφορετική προσέγγιση.

Βρισκόμαστε λίγο πρίν τη λήξη του Α΄ τετραμήνου και την κατάθεση βαθμολογιών. Το ΥΠΑΙΘ , στα πλαίσια μιας προσπάθειας να παρουσιάσει εμμέσως την ΕξΑΕ σαν κανονική εκπαιδευτική διαδικασία ζητά να καταχωρηθούν βαθμολογίες, απουσίες, ύλη και , αν και τελικά κάτω από την αντίδραση των εκπαιδευτικών υπαναχώρησε, να γίνουν τηλε-διαγωνίσματα. Η κίνηση του 2^ου ΠΕΚΕΣ αυτή τη στιγμή,  να οργανώσει συνάντηση με σχεδόν είκοσι εισηγητές για να μας πει ότι«η αξιολόγηση είναι μία διαδικασία με παιδαγωγικό χαρακτήρα που είναι απαραίτητη σε κάθε εκπαιδευτική προσέγγιση, είτε γίνεται δια ζώσης είτε εξ αποστάσεως», έρχεται να βάλει τη σφραγίδα του παιδαγωγού στον ισχυρισμό του υπουργείου πως η τηλεκπαίδευση είναι τελικά εκπαίδευση, άρα πρέπει να αξιολογείται. Αυτό δηλαδή που το ΥΠΑΙΘ δεν έχει ακόμα τολμήσει να πει ξεκάθαρα, το λέει το 2^ο  ΠΕΚΕΣ και μάλιστα σε δυο σημεία στο κείμενο – πρόσκληση που μας απέστειλε.

Θεωρούμε πως αυτό δε μπορεί να είναι παιδαγωγική θέση. Κι αυτό, γιατί επίσης σε δυο σημεία του κειμένου το 2^ο ΠΕΚΕΣ σημειώνει πως η τηλεκπαίδευση δεν αφορά όλους τους μαθητές μιας και «…προέκυψαν πολλά τεχνικά προβλήματα που δυσκόλεψαν την παιδαγωγική διαδικασία, με αποτέλεσμα πολλοί μαθητές να μην συμμετέχουν σε αυτήν…» Κι επίσης προτείνει «Εφόσον διαπιστωθεί ότι υπάρχουν μαθητές που δεν μπορούσαν να συμμετέχουν στο μάθημα και δεν υπάρχει επαρκής εκτίμηση για την απόδοσή τους, τότε μπορεί να τεκμηριωθεί η μη παράδοση βαθμολογίας για το Α’ τετράμηνο σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία.» . Το ίδιο πρότειναν και κάποιοι από τους εισηγητές, να βάλουμε βαθμολογία σε όσους μπορούσαν να συμμετάσχουν και «παύλα» στους υπόλοιπους. Εν ολίγοις να δηλώσουμε με τη βούλα μας πως το σχολείο συνεχίζεται με τηλεπαίδευση γι αυτούς που μπορούν, και γι αυτούς που δεν μπορούν… παύλα μέχρι να μπορέσουν!

Και βέβαια, αν και στο κλείσιμο της συνάντησης και μετά από τις τοποθετήσεις πολλών συναδέλφων υπέρ της μη κατάθεσης βαθμολογίας, οι συντονιστές του 2^ΟΥ ΠΕΚΕΣ κατέληξαν πως η συνάντηση δεν αφορούσε τη βαθμολόγηση στο τετράμηνο, που είναι στη δικαιοδοσία του συλλόγου διδασκόντων, αλλά την αξιολόγηση και ανατροφοδότηση γενικώς, είναι σαφές σε δυο σημεία στο κείμενο τους πως μιλούν ακριβώς για την κατάθεση βαθμολογίας, και μάλιστα επικαλούμενοι όλα τα τεκμήρια που θέτει το ΥΠΑΙΘ για να κατασταθεί αυτή εφικτή.

Θα επιμείνουμε να θεωρούμε ότι η «τηλεκπαίδευση» δεν είναι εκπαίδευση. Είναι μία διαδικασία που ενισχύει το καθεστώς ανισότητας που υπάρχει μεταξύ των μαθητών. Δεν αναφερόμαστε μόνο στους μαθητές που αδυνατούν να παρακολουθήσουν είτε λόγω εξοπλισμού είτε λόγω δικτύου αλλά και σε αυτούς που μπορούν. Για τη ακρίβεια είναι σπάνιο να βρούμε δύο μαθητές ακόμα και στην ίδια τάξη που να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες για παρακολούθηση. Πληθώρα μέσων: pc, λάπτοπ, τάμπλετ, κινητό το καθένα με τα δικά του θέματα σε λογισμικό και σε υλικό (μικρόφωνο, κάμερα κ.λπ.). Πληθώρα δικτύων: με σύνδεση, 4G, από κινητό, με δεδομένα, με ογκοχρέωση, το καθένα επίσης με τα δικά του θέματα από τις εταιρίες ή την τοποθεσία. Διαφοροποίηση ατομικού περιβάλλοντος, με ατομικό δωμάτιο, με κοινόχρηστο δωμάτιο, χωρίς δωμάτιο, με μαθητές να παρακολουθούν από το κρεβάτι, την κουζίνα, ακόμα και μέσα από το αυτοκίνητο! Και καθώς οι ηλικίες των μαθητών μειώνονται, ή το μέγεθος της οικογένειας αυξάνεται, τα προβλήματα διογκώνονται.

Είναι δεδομένο ότι οι μαθητές ξεκινούν από διαφορετικά σπίτια κάθε πρωί και με διαφορετικές μορφωτικές αποσκευές. Αυτή είναι η αλήθεια μιας ακραία ταξικής κοινωνίας. Όμως στο σχολείο αντιστοιχεί σε όλους μια καρέκλα, ένα θρανίο, ένα βιβλίο,  ένας εκπαιδευτικός που μπορεί να τους κοιτάξει στα μάτια, τα ίδια εκπαιδευτικά εργαλεία και το ίδιο μορφωτικό περιβάλλον. Η εκπαιδευτική πράξη τυπικά αποκτά έναν ισότιμο χαρακτήρα για όλους.

Σε συνθήκες τηλεκπαίδευσης λοιπόν, η οποιαδήποτε αξιολόγηση και η κατάθεση βαθμολογίας, ακόμα και αν γίνεται με επιείκεια και κατανόηση για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κάθε μαθητής, περισσότερο ενισχύει αυτή την ανισότητα παρά  επιβραβεύει την όποια προσπάθεια. Και το σημαντικότερο: βεβαιώνει ψευδώς πως αυτή η διαδικασία είναι εκπαιδευτική, χωράει τους στόχους και τους σκοπούς της δημόσιας εκπαίδευσης, ενώ ξέρουμε πως αποκλείει από τη φύση της ολόκληρες ομάδες μαθητών που δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν και αυτήν ακόμα τη δια ζώσης διδασκαλία και που σε καμία περίπτωση δε μπορούμε να επιτρέψουμε να εγκαταλειφθούν.

Όσο και αν διαφώνησαν κάποιοι από τους εισηγητές της συνάντησης ότι τα ΠΕΚΕΣ, είναι διοικητικά όργανα εφαρμογής και διεκπεραίωσης της κυβερνητικής πολιτικής, καταλήγουμε στο ότι η ανακήρυξη της τηλεκπαίδευσης ως εκπαιδευτικής διαδικασίας παρά την παραδοχή ότι αποκλείει μαθητές λόγω της φύσης της,  η προτροπή αξιολόγησης όσων μαθητών μπορούν και  η αγνόηση των υπολοίπων που δε μπορούν, και η ευθυγράμμιση με την κυβερνητική πολιτική όπως αυτή εκφράζεται μέσα από εγκυκλίους, δεν αποτελεί παιδαγωγική , αλλά πολιτική τοποθέτηση.

Θα συνεχίσουμε να καλούμε τους συλλόγους να μην καταχωρήσουν βαθμούς και απουσίες. Καμία ύλη με κλειστά σχολεία δεν μπορεί να θεωρηθεί διδαχθείσα. Είναι αντιπαιδαγωγικές οι  προτροπές για βαθμολόγηση μόνο των μαθητών που μπαίνουν στο webex  και των υπόλοιπων όχι. Γιατί αυτό αποτελεί ένα σκληρό μήνυμα απόρριψης για τους τελευταίους. Για αυτούς που το δημόσιο σχολείο και οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να πασχίσουν. Είναι σαν να τους ανακοινώνουμε επισήμως ότι το σχολείο και η εκπαιδευτική διαδικασία συνεχίζεται και χωρίς αυτούς. 

Θα συνεχίσουμε να καλούμε τους συλλόγους, μετά την επιστροφή μας, όποτε αυτή γίνει, να ακολουθήσει διαδικασία επαναλήψεων της όποιας ύλης διδάχθηκε από απόσταση και λελογισμένος αριθμός διαγωνισμάτων και τεστ. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ήδη έχει γίνει μισητή σε μεγάλο μέρος των μαθητών μας, δε θέλουμε να γίνει και η δια ζώσης. Είμαστε δάσκαλοι όλων των μαθητών και όχι όσων «μπορούν»! Και δεν το ξεχνάμε.